In constitutional democracies, the level of legitimacy ought to match the level of power and responsibilities in order for the decisions taken to be socially acceptable. Of course there are different sources of legitimacy. It is possible to distinguish, for example, between institutional and argumentative legitimacy. It is equally possible to distinguish between input and output legitimacy. Whatever taxonomic label will eventually be put on the notion, the question remains the same: how does an institution gain legitimacy, and where from?
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/HTML/?uri=CEL...

Στις συνταγματικές δημοκρατίες, προκειμένου οι αποφάσεις που λαμβάνονται να είναι κοινωνικά αποδεκτές, το επίπεδο νομιμότητας πρέπει να αντιστοιχεί στο επίπεδο της εξουσίας και των αρμοδιοτήτων. Βεβαίως, υπάρχουν διάφορες πηγές νομιμότητας. Επί παραδείγματι, μπορεί να γίνει διάκριση μεταξύ θεσμικής νομιμότητας και νομιμότητας της αιτιολογήσεως. Εξίσου έγκυρη είναι η διάκριση μεταξύ νομιμότητας της διαδικασίας (των δικογράφων) και νομιμότητας του αποτελέσματος (της αποφάσεως). Όποιος χαρακτηρισμός και αν αποδοθεί τελικά στην έννοια, το ερώτημα παραμένει το ίδιο: πώς και από πού αντλούν τη νομιμότητά τους οι πράξεις ενός θεσμικού οργάνου;
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CEL...


This success led to ‘output legitimacy’, where legitimacy was based on performance in realising its goals, to the detriment of ‘input legitimacy’, based on the democratic participatory process.
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/HTML/?uri=CEL...

Η επιτυχία αυτή οδήγησε στη «νομιμότητα των αποτελεσμάτων», σύμφωνα με την οποία η νομιμότητα βασίζεται στην αποτελεσματική υλοποίηση των στόχων, εις βάρος της «νομιμότητας της διαδικασίας», που βασίζεται στη δημοκρατική συμμετοχική διαδικασία.
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CEL...